Περίληψη / Summary
Η κωνσταντινουπολίτικη λειτουργία και τα παρεκκλήσια στη Θράκη κατά το β´ μισό του 5ου αι.
Το παρόν άρθρο ασχολείται με ένα από τα ζητήματα που εισήχθησαν στις εκκλησίες της Θράκης ως αποτέλεσμα του κανόνα 28 της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου που πραγματοποιήθηκε στη Χαλκηδόνα το 451 - αυτό του παρεκκλησίου (παρεκκλησία), προκειμένου να ενσωματωθεί η τοπική λειτουργία σε εκείνη του Κωνσταντινουπολίτη πατριάρχη. Ως μέρος της διαδικασίας που σχετίζεται με την αυξανόμενη σημασία της λατρείας των λειψάνων, η ανάλυση αποκαλύπτει την εφαρμογή της με διάφορους τρόπους - την εκ νέου αφιέρωση ολόκληρης της βασιλικής, την κατασκευή παρεκκλησίου προσαρτημένου στο κτίριο της εκκλησίας που άλλαξε το σχέδιο του συγκροτήματος αρχιτεκτονικά, και η αφιέρωση του πλαϊνού κλίτους (των κλίτων) στην τιμή των Χριστιανών αγίων και, επομένως, η πιθανή αφιέρωση στην Αγία Τριάδα και ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας στην επισκοπή με έντονο αρειανικό παρελθόν που δεν έπαψε να υπάρχει από την εποχή του Θεοδοσίου Α΄ και μετά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία έπαιξαν οι αυτοκρατορικές αρχές και μάλιστα η Κωνσταντινουπολίτικη εκκλησία λειτούργησε ως ο κύριος εκφραστής της αυτοκρατορίας και η αρμονική σχέση μεταξύ κράτους και εκκλησίας που διακήρυξε ο Αρκάδιος έφτασε στη θρησκευτική ζωή των κοινοτήτων στη Θράκη.
Abstract: The present article deals with of one of the issues that were introduced in the churches in Thrace as a result of the canon 28 from the Fourth Ecumenical council held in Chalcedon in 451 – that of the chapel (parekklesia) in order to integrate the local liturgy into that of the Constantinopolitan patriarch. As part of the process that it related with the increasing importance of the cult to the relics, the analysis reveals its implementation in various ways – the re-devotion of the entire basilica, the construction of chapel attached to the church building which changed the plan of the complex architecturally, and the devotion of the side aisle (aisles) to the cult of the Christian saints and therefore the possible devotion to the Trinity and the triumph of the Orthodoxy in the diocese with strong Arianic past that did not cease to exist since the time of Theodosius I and onward. In some cases, a crucial role in the process played the imperial authorities and in fact the Constantinopolitan church acted as the main spokesperson of the empire, and the harmonia between the state and church that was proclaimed by Arcadius reached the religious life of the communities in Thrace.
Key words: Liturgy, parekklesia, Thrace, Constantinopolis, influence
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου