Ίδρυμα βυζαντινής περιόδου. Αρχικά ανδρική μονή, μετατράπηκε σε γυναικεία και, σε περίοδο δυσπραγίας εν συνεχεία, μετατράπηκε εκ νέου σε ανδρική. Αναφέρεται σε συνοδική απόφαση του έτους 1340. Εσφαλμένα ταυτίζεται με το ερείπιο του Αγίου Αθανασίου, το οποίο οπωσδήποτε ανήκε σε μοναστηριακό συγκρότημα. Στην πραγματικότητα αγνοείται η θέση της. Πάντως, βρισκόταν εκτός των τειχών, σε άμεση γειτονία με τη βυζαντινή πόλη του Διδυμοτείχου.
Κατά τον αρχιμ. Νικόλαο Βαφείδη, στη μελέτη του για τη μονή Ζωοδόχου Πηγής, ενδέχεται να συνδέεται με την αναφερθείσα μονή.
Βιβλιογραφία
Γουρίδης Αθανάσιος, Διδυμότειχο, μία άγνωστη πρωτεύουσα, Διδυμότειχο 2008, σ. 74-75.
 |
| Μονές επαρχίας Διδυμοτείχου: 1. Δαδιά. Μονή Γενεθλίων Θεοτόκου, 2. Κορνοφωλιά. Μονή Παναγίας Πορταΐτισσας, 3. Διδυμότειχο. Μονή Αγίου Αθανασίου, 4. Διδυμότειχο. Μονή Αγίας Αικατερίνης, 5. Διδυμότειχο. Μονή Αλσυλίου, 9. Πραγγί (Οι μονές: 6..Αγίου Ιωάννη του Νέου, 7..Παναγίας Οδηγήτριας και 8. Γαυρά είναι αταύτιστες ως προς την τοποθεσία),10. Νέα Βύσσα. Μονή Αγίας Σκέπης και Αγίας Παρασκευής, 11. Διδυμότειχο. Μονή Αγίας Παρασκευής, 12. Μονή Ζωοδόχου Πηγής |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου