Περίληψη
Andreas Külzer, Το όρος Γάνος στην Ανατολική Θράκη.
Η ιδέα της ιερότητας μεμονωμένων βουνών ή οροσειρών είναι ένα από τα κεντρικά στοιχεία της ανθρώπινης θρησκευτικής σκέψης· απαντάται στις πιο διαφορετικές πολιτιστικές και θρησκευτικές κοινότητες, στην Άπω Ανατολή και στην Ανατολή, στην Ευρώπη ή στη νότια Αμερική, με τις πρώτες ενδείξεις να χρονολογούνται από την προϊστορία. Τα όρη θεωρούνταν αρχαία, ισχυρά και μυστηριώδη, κατανοητά ως σύνδεσμοι μεταξύ ουρανού και γης, σεβαστά ως έδρα του νοητού. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, τα βουνά ήταν από τα πρώτα δημιουργήματα, το Χωρήβ ήταν ο τόπος της θεοφάνειας και η Σιών έπαιζε σημαντικό ρόλο στην εσχατολογία. Τα βουνά διαδραμάτισαν επίσης σημαντικό ρόλο στην Καινή Διαθήκη, χρησιμεύοντας ως τόποι προσευχής και διδασκαλίας· ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ μεταμορφώθηκε στο Θαβώρ, τα Πάθη Του άρχισαν στο Όρος των Ελαιών και από το ίδιο όρος αναλήφθηκε στον ουρανό.
Ωστόσο, δεν ήταν μόνο τα βουνά που αποτέλεσαν τόπο θεοφανείας που απολάμβαναν σεβασμό στον χριστιανισμό, αλλά και εκείνα που χαρακτηρίζονταν από την παρουσία και το έργο ιδιαίτερων θεοφόρων ανδρών. Με την εγκατάστασή τους σε ένα γενικά απομακρυσμένο και αφιλόξενο, ενίοτε ακόμη και εχθρικό μέρος, αυτοί οι φορείς του ιερού μπόρεσαν να προσδώσουν σε αυτόν τον προηγουμένως βέβηλο τόπο υψηλότερη ποιότητα και ιερή αξία. Με την ανέγερση των εκκλησιών, αφιερωμένων τόπων σύνδεσης μεταξύ αυτού του κόσμου και του υπερκόσμιου κόσμου, η διάσταση αυτή εμβαθύνθηκε περαιτέρω, καθώς εδώ ήταν που η προσωπική παρουσία του Θεού επανερχόταν διαρκώς κατά την τέλεση της λειτουργίας. Η συγκέντρωση ιερών τόπων και θεοφόρων ανθρώπων σε έναν ορεινό τόπο δημιούργησε την έννοια του «Ιερού βουνού» ή «Αγίου Όρους». Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν ήδη από την πρώιμη βυζαντινή περίοδο με το όρος Σινά, το Mons admirabilis ή το όρος του αγίου Αυξεντίου. Οι ακόλουθες παρατηρήσεις, ωστόσο, είναι αφιερωμένες σε έναν λιγότερο γνωστό εκπρόσωπο αυτού του είδους, το όρος του Γάνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου