Περίληψη
Ηλιάδης Γιάννης, Ο προσανατολισμός των βυζαντινών εκκλησιών στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη
Ίσως από τα μέσα του 4ου αιώνα και μετά συνηθίζεται να δίνεται ανατολικός προσανατολισμός στις αψίδες του ιερού των εκκλησιών. Στις περισσότερες εκκλησίες, ωστόσο, ο κύριος άξονας έχει ΝΑ ή ΒΑ κατεύθυνση και μόνο σε λίγες περιπτώσεις ακολουθεί τον κανόνα. Από την έρευνα που έχει γίνει μέχρι στιγμής στις εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης και της Θεσσαλονίκης διαπιστώθηκε ότι ο κύριος άξονας των κτιρίων αυτών έχει ΝΑ προσανατολισμό. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ο συγκεκριμένος προσανατολισμός συνδέεται με το σύστημα που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο του φυσικού φωτισμού στο εσωτερικό της. Για τις εκκλησίες της Θεσσαλονίκης δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη παρόμοια μελέτη, εκτός από εκείνη για τη Ροτόντα και την Παναγία Κοσμοσώτειρα στις Φέρες (Βήρα). Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πολλές εκκλησίες που βρίσκονται γύρω από τον άξονα Θεσσαλονίκης-Κωνσταντινούπολης έχουν τον ίδιο προσανατολισμό, μας ώθησε να επεκτείνουμε την έρευνά μας στις εκκλησίες που βρίσκονται στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Η μελέτη περιλαμβάνει εκκλησίες - παλαιοχριστιανικές, βυζαντινές και μεταβυζαντινές - που είναι χτισμένες εκατέρωθεν του άξονα Θεσσαλονίκης-Κωνσταντινούπολης, μεταξύ των γεωγραφικών πλατών 40° 4 3' Β και 41° 2' Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου