Το «Μικρό Άγιον Όρος» του Σλίβεν
και Μονές της περιοχής
σπηλαίων κ.ά.), είτε η κτητορική παρουσία ενός ηγεμόνα, είτε η παρουσία πνευματικών προσωπικοτήτων, γύρω από τις οποίες εγκαταστάθηκαν σε πολλά μονύδρια (ή μονές) ασκητές και μοναχοί. Έτσι εμφανίζονται στα εδάφη της Σερβίας όπως επίσης και στη Βουλγαρία. Συγκεκριμένα στη Βουλγαρία είναι γνωστά το «Μικρό Άγιον Όρος» κοντά στη Σόφια, ένα άλλο κοντά στο Βελίκο Τίρνοβο και αυτό στην περιοχή του Σλίβεν.
Το τελευταίο δημιουργήθηκε τον 13ο αιώνα και έπαψε να λειτουργεί στα τέλη του 16ου ή του 17ου αιώνα. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στην οικονομική κατάρρευσή του, αλλά και στην άμεση γειτνίαση με την Αδριανούπολη και την Κωνσταντινούπολη, τα μεγαλύτερα διοικητικά κέντρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Συγκεκριμένα, το «Άγιον Όρος» του Σλίβεν άρχισε να δημιουργείται κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας. Φαίνεται ότι αποτελούνταν από 24 μονές,
Μία από τις πρώτες αναφορές για το «Άγιον Όρος» του Σλίβεν βρίσκεται στον Βίο του οσίου Θεοδόσιου του Τυρνόβου, που γράφτηκε από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κάλλιστο Α΄ γύρω στο 1363-1364.
Επίσης και ο Παΐσιος Χιλανδαρινός αναφέρεται δύο φορές το «Άγιον Όρος» του Σλίβεν στο έργο του «Σλαβονόβουλγαρική Ιστορία». Η πρώτη φορά είναι σε σχέση με την κατασκευή των μονών, την οποία ο Παΐσιος συνδέει με το όνομα του βασιλιά Καλογιάν. Η δεύτερη είναι σε σχέση με τη διαμονή του οσίου Θεοδόσιου εδώ, την εποχή του Ιωάννη Αλεξάνδρου.
Το κύριο μοναστήρι πρέπει να ήταν αφιερωμένο στην Υπεραγία Θεοτόκο και κτίστηκε από τον Τσάρο Ιβάν Ασέν Β'. Ονομαζόταν επίσης «Επικέρνους», καθώς ο κτήτοράς της είναι γνωστό ότι ήταν «επικέρνης» - δηλαδή οινοχόος, κάτι που εκείνη την εποχή θεωρούνταν τιμητική θέση στο παλάτι.
Κατά τη διάρκεια της οθωμανικής εισβολής, οι μονές κάηκαν. Μετά τη Συνθήκη της Αδριανούπολης το 1829, είχε ήδη δοθεί άδεια από τον Σουλτάνο Μαχμούτ για την κατασκευή ψηλότερων χριστιανικών εκκλησιών και άρχισαν να ανοικοδομούνται ναοί κοντά στους Γαλάζιους Βράχους.
Υπάρχει η υπόθεση ότι η γεωγραφική θέση των μοναστηριών επηρέασε την εμπορική ανάπτυξη της περιοχής και τη διάσημη αναγεννησιακή αγορά του Σλίβεν. Η προστασία της Παναγίας στην περιοχή ήταν ευρέως διαδεδομένη. Ακόμη περισσότερο καθώς μία από τις μονές πήρε το όνομά της, παρόμοια με την ύπαρξη μονής της Θεοτόκου στο μοναστικό συγκρότημα του αγίου Γρηγορίου του Σιναΐτη στα Παρόρια και στη μονή του Κιλιφάρεβο, στην περιοχή του Τυρνόβου. Το γεγονός αυτό μαρτυρά τις επαφές μεταξύ αυτών των μονών, που επηρεάστηκαν βαθιά από την προσωπικότητα και τη διδασκαλία του οσίου Θεοδόσιου του Τυρνόβου.
Παράλληλα με τις αρχαιολογικές έρευνες, η παράδοση των κατοίκων διατηρεί τη μνήμη των μονών αυτών σε παρεκκλήσια, αγιάσματα ή ναούς. Μεταξύ αυτών είναι:
• Το παρεκλλήσιο της Παναγίας Επικέρνους, βορειοδυτικά του Σλίβεν
• Ο ναός του Αγίου Γεωργίου, βόρεια του Σλίβεν
• Η μονή του Σωτήρος, βόρεια του Σλίβεν
• Η μονή της Αγίας Παρασκευής (της Επιβατινής) κοντά στο χωριό χωριό Σωτήρα, η οποία κατά ορισμένους επιστήμονες ήταν η κυρία μονή του μοναστηριακού συγκροτήματος.
Πέραν τούτων, σε αυτή την ενότητα συμπεριλαμβάνονται και δύο ακόμη μονές, νότια του Σλίβεν:
• Η μονή των Γενεθλίων της Θεοτόκου, βορειοδυτικά της πόλης Yambol
• Η μονή της Αναλήψεως (ή Sveti Spas), νοτιοανατολικά της πόλης Yambol.
Βιβλιογραφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου