Κτισμένη στον κάμπο της Ροδόπης, 7 χιλιόμετρα δυτικά της Κομοτηνής και 2 χιλιόμετρα νότια του χωριού Μίσχος, στον άξονα της Εγνατίας οδού, η Μοσυνόπολη παρουσιάζει διαχρονική σπουδαιότητα με διαφορετικές κατά εποχή ονομασίες: Ροrsulis/Παισούλαι και Μαξιμιανούπολις στην ύστερη ρωμαϊκή-παλαιοχριστιανική εποχή, Μοσυνόπολη και Μεσσήνη κατά τη μέση και υστεροβυζαντινή περίοδο και Μεσσινέ Καλέ στους μεταβυζαντινούς χρόνους.
Υπήρξε έδρα επισκοπής υπαγόμενης αρχικά στη μητρόπολη Τραϊανουπόλεως, ενώ από τον 7 ώς τον 9ο αιώνα αναφέρεται στα εκκλησιαστικά Τακτικά, ως αυτοκέφαλη αρχιεπισκοπή Μαξιμιανουπόλεως.
Σε αντίθεση με την παλαιοχριστιανική Μαξιμιανούπολη, η βυζαντινή Μοσυνόπολη αναφέρεται συχνότερα στις πηγές. Την πόλη χρησιμοποίησαν ως βάση και ορμητήριο ο Βασίλειος Β ' (976-1025) και ο Αλέξιος Α´ (1081-1118) στις πολεμικές εκστρατείες τους.
Μέσα στη Μοσυνόπολη, αλλά και στη γύρω περιοχή, μνημονεύονται στις πηγές μονές και μετόχια. Από το Τυπικό του Γρηγορίου Πακουριανού για τη μονή της Θεοτόκου Πετριτζωνίτισσας (Bachlωvo), πληροφορούμαστε την ύπαρξη της μονής του Αγίου Γεωργίου στο παρακείμενο Παπίκιον όρος. Η μονή αυτή ήταν ιδιοκτησία του Γρηγορίου Πακουριανού, παραχωρήθηκε στη μονή Πετριτζωνίτισσας μαζί με οικοστάσια, οίκους, αυλή και οσπίτια εντός του κάστρου της Μοσυνόπολης, καθώς και με πpοάστεια, ναούς και μοναστήρια, στην ευρύτερη περιοχή του βάνδου Μοσυνοπόλεως.
Πλησιόχωρη μονή στη Μοσυνόπολη υπήρξε η «Παναγία Τζηντζηλουκιώτισσα», που χαρακτηριζόταν αυτοκέφαλος και αυτοδέσποτος βασιλική μονή. Ηγούμενος της μονής, κατά το 1294, αναφέρεται ο ιερομόναχος Θεοδώρητος. Η ίδρυση, ωστόσο, της μονής ανάγεται στον 10ο-11ο αιώνα, πιθανότατα από τον μοναχό Κοσμά Τζηντζηλούκη που συνέταξε το Β´ Τυπικό του Αγίου Όρους για λογαριασμό του Κωνσταντίνου Θ ' Μονομάχου (1042-1055).
Βιβλιογραφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου