Περίληψη / Summary
Μερτζιμέκης Νικόλαος, ”ήλθεν ο παπα κυρ Σάββας από της μαύρης θάλασσας το ταξίδι”. Στράντζα και Άγιον Όρος – Σχέσεις και αμοιβαίες επιρροές στους 17ο-19ο αιώνες.
Οι αγιορείτες μοναχοί, διαθέτοντας ένα ευρύ δίκτυο μετοχίων στην επικράτεια της Στράντζα, είχαν την ευκαιρία, είτε μέσω των εκπροσώπων τους στα μετόχια είτε μέσω περιοδεύοντων αγιορειτών μοναχών, να ασχολούνται με την πνευματική δραστηριότητα μεταξύ των ορθοδόξων πιστών, να οργανώνουν προσκυνήματα, να διατηρούν και να ενισχύουν με αυτόν τον τρόπο τις σχέσεις του απλού λαού με τα μοναστήρια και το μοναστικό ιδεώδες. Τα μετόχια των αγιορείτικων μοναστηριών αποτελούσαν τον πυρήνα, ο οποίος παρέδιδε ένα κλίμα αγιορείτικης λειτουργικής ζωής και πνευματικότητας. Τα τοπικά κτιριακά συγκροτήματα των μετοχίων, ήταν τα «προξενεία» των αγιορείτικων μοναστηριών έξω από τον αγιορείτικο κόσμο. Τα μετόχια ήταν τα πνευματικά σπίτια στα οποία κατέφευγαν οι χριστιανοί, ενώ από την άλλη πλευρά οι πιο εύποροι εξ αυτών γίνονταν χορηγοί του αγιορείτικου έργου, δανείζοντας κεφάλαια και χρηματοδοτώντας οικοδομικά έργα και αγιογραφίες των εκκλησιών προς όφελος των μοναστηριών. Ο ρόλος του αγιορείτη μοναχού περιηγητή στην περίπτωση αυτή για μια ακόμη φορά έγινε πολυδιάστατος. Μια αμφίδρομη σχέση σφυρηλατήθηκε με την πάροδο των χρόνων μεταξύ των μοναχών του Αγίου Όρους και των τοπικών χριστιανικών πληθυσμών, με προφανή και πολλαπλά οφέλη και για τα δύο μέρη.
Mertzimekis Nikolaos, ”ήλθεν ο παπα κυρ Σάββας από της μαύρης θάλασσας το ταξίδι”. Strandza & Mount Athos – Relationships & mutual influences in the XVII – XIX centuries
Athonite monks, by having a wide network of metochia in the territory of Strandza, had the opportunity, either through their representatives in the metochia or through travelling Athonite monks, to engage with spiritual activity among Orthodox believers, to organize pilgrimages, to sustain and reinforce in this way the relations of the ordinary people with the monasteries and the monastic ideal. The metochia of Athonite monasteries were the nucleus, which handed down a climate of Athonite liturgical life and spirituality. The local building complexes of metochia, were the „consulates” of Athonite monasteries out of the Mount Athos world. Metochia were the spiritual homes where Christians resorted, while on the other hand the most affluent of them became sponsors of the work of Mount Athos, by lending funds and financing construction projects and hagiography by the churches for the benefit of the monasteries. The role of the Athonite monk travelers in this case for one more time became multidimensional. A bidirectional relationship forged over the years between the monks of Mount Athos and the local Christian populations, with obvious and multiple benefits for both parts.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου