Περίληψη / Summary
Η πόλη Σηλυβρία στην τουρκική Θράκη έχει δει καλύτερες μέρες. Όταν ο John Covel την επισκέφθηκε το 1675, έγραψε: "Οι Έλληνες είχαν παλαιότερα 22 εκκλησίες μέσα στα τείχη σας, αλλά τώρα ... υπάρχουν μόνο 14, και αυτές οι πιο άθλιες μικρές θλιβερές τρύπες". Θαύμασε το οχυρωματικό σύστημα της πόλης, για το οποίο άφησε μια λεπτομερή περιγραφή και μερικά σκίτσα των τειχών. Οι οχυρώσεις είχαν σχεδόν εξαφανιστεί προτού ο Ferudun Dirimtekin αναφερθεί σε αυτές στο Βυζαντινό Συνέδριο του 1955. Από τις εκκλησίες που είδε ο Covel, τα ερείπια μόνο δύο είχαν επιβιώσει μέχρι τις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν και οι δύο καταστράφηκαν. Λόγω της εγγύτητας και των πολιτικών δεσμών της θρακικής παραλιακής πόλης με την Κωνσταντινούπολη, τα μνημεία της έχουν ιδιαίτερη σημασία. Η Σηλυβρία βρίσκεται επίσης στο νότιο άκρο του Μακρού Τείχους, του απώτερου στοιχείου του αμυντικού συστήματος της πρωτεύουσας. Αν και σήμερα δεν έχει απομείνει σχεδόν τίποτα βυζαντινό στη Σηλυβρία, η σωζόμενη οπτική τεκμηρίωση των μνημείων του, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων αδημοσίευτων όψεων, επιτρέπει τη δυνατότητα επανεκτίμησης της βυζαντινής αρχιτεκτονικής του. Σε αυτό το κεφάλαιο θα εξετάσω τα στοιχεία για δύο από τις βυζαντινές εκκλησίες της.
The town of Silivri or Selymbria in Turkish Thrace has seen better days. When John Covel visited in 1675, he wrote “The Greekes had formerly 22 churches within ye walls, but now … there are but 14, and those most pittifull little sad holes.”1 He admired the city’s fortification system, of which he left a detailed description and some sketches of the walls. The fortifications had all but vanished before Ferudun Dirimtekin reported on them at the 1955 Byzantine Congress.2 Of the churches seen by Covel, remains of only two had survived into the early twentieth century, when both were destroyed. Because of the Thracian coastal city’s proximity to and political connections with Constantinople, its monuments are of particular importance. Silivri also sits at the southern end of the Long Wall, the outermost element in the defensive system of the capital.3 Although there is almost nothing Byzantine left at Silivri today, surviving visual documentation of its monuments, including some unpublished views, allows the possibility of a reassessment of its Byzantine architecture. In this chapter I shall examine the evidence for two of its Byzantine churches.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου