Περίληψη / Summary
Η Παρασκευή η Επιβατινή, μια οσία του 10ου αιώνα, απέκτησε εξέχουσα θέση στη Δεύτερη Βουλγαρική Αυτοκρατορία μετά τη μετακομιδή των λειψάνων της από την Κωνσταντινούπολη στο Βελίκο Τάρνοβο από τον τσάρο Ιωάννη Ασέν Β'. Η εργασία διερευνά την ιστορική αφήγηση γύρω από τη ζωή της αγίας, συμπεριλαμβανομένων των μεταφράσεων των κειμένων της στα σλαβικά, που ανατέθηκαν από σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο Πατριάρχης του Ταρνόβου. Παρουσιάζεται μια κριτική ανάλυση σχετικά με τη συγγραφή και τη σημασία των διαφορετικών αφηγήσεων για τη ζωή της αγίας, κάνοντας ιδιαίτερα διάκριση μεταξύ της θρακικής και της κωνσταντινουπολίτικης εκδοχής. Η έρευνα αποκαλύπτει την πολυπλοκότητα της βυζαντινής αγιογραφίας και τις επιπτώσεις της στην κατανόηση της περιφερειακής αγιότητας και της απόδοσης θαυμάτων.
Paraskeva of Epibatai, a revered 10th century ascetic saint, gained prominence in the Second Bulgarian Empire after her relics were translated from Constantinople by Tsar John Asen II. The paper explores the historical narrative surrounding the saint's life, including the translations of her texts into Slavonic, commissioned by significant figures such as a future Patriarch of Tărnovo. A critical analysis is presented regarding the authorship and significance of different accounts of the saint's life, particularly distinguishing between the Thracian and Constantinopolitan versions. The investigation reveals the complexities behind Byzantine hagiography and its implications for understanding regional sanctity and miracle attribution.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου